Met gepaste schroom dring ik me aan je op. ‘t Is alweer even geleden (lang leve het eufemisme) dat ik hier schreef.

Ik heb jou gemist! Echt.

En ik vind het eng! Echt.

Alsof ik voor de 1e keer online ga. Komt natuurlijk ook omdat ik een nieuwe website heb (goodbye wervendewebteksten.nl).

Ik begrijp nu ineens veel beter wat mijn klanten voelen wanneer hun website klaar is. Of wanneer ze voor het eerst een blogartikel online zetten. Voelt toch alsof je in je spreekwoordelijke nakie op iemands beeldscherm staat.

Chapeau voor mijn klanten die moedig doorzetten, ook al vinden ze het doodeng. Iemand zei me dat ze zelfs het gevoel had dat ze door de mand zou vallen. En die mand is een hele enge. Ik ken ‘m ook. Geen ergere twijfel dan zelftwijfel.*

Direct nadat ik had besloten m’n blogartikelen weer op te pakken, sloeg de twijfel toe waarover ik zou schrijven. Geen onderwerp was goed genoeg voor jou en mij. Iemand anders had er al over geschreven. Beter ook.

Maar anders dan ik het zou doen. En hee, dat was een inspirerende gedachte!

In de loop der jaren heb ik van verschillende klanten dezelfde feedback gekregen.

Dat ik zulke scherpe vragen stel.
Dat ik doorvraag.
Dat ik (vriendelijk) dwing om keuzes te maken.

Ik wil dat mijn klanten zich uitspreken over met wie ze willen werken. Hoe zij hun klanten gaan helpen. Of die er echt wel op zitten te wachten. ‘Weet ik (nog) niet,’ bestaat niet. En dan zeggen ze soms dingen die ze van zichzelf niet wisten. Maken ze verrassende keuzes en krijgen ze meer focus.

Als mijn webcopy klaar is, komen er door de bank genomen twee soorten reacties.

Sommige klanten zien direct dat het goed is. Andere schrikken.

Want tja, het staat nu wel zwart op wit. En ik ben niet van het afzwakken. Beetje scherp graag, dus geen geneuzel of pietepeuterige details. Alleen zo krijg je smoel – wat eng kan zijn.

En dan moet het engste nog komen

Want ze moeten nog o n l i n e. De grote boze buitenwereld in. Zichtbaar worden. Staan voor je zaak.

Ik loop al een tijdje mee, in het leven en op het web (informeer gerust naar mijn houdbaarheidsdatum). En ik heb gezien dat vooral de ondernemers die keuzes maken het goed doen.

Dienstverleners die zeggen: ik doe dit en niet dat. Of: ik werk met jou en niet met haar. Dat soort dienstverleners is aantrekkelijk. Die hebben de #daarmoetjeheenmetjeprobleemfactor.

Dus. Ik ben er weer. Vanaf nu elke twee weken. 

* Een verfrissende benadering van die zelftwijfel vond ik bij de Britse journalist Oliver Burkeman, in zijn boek The Antidote. Daar schrijft hij dat je er vooral last van hebt bij dingen waar je blijkbaar goed in bent (geworden).