Zo’n verregende zondagmiddag waarop ik me stierlijk verveelde. Je kan mij wel komen helpen, zei mijn moeder als ze genoeg had van mijn gezeur. Met aardappels schillen en was uit de centrifuge halen. Oké. Wist ik gelijk weer wat ik wél wilde: …

Lees meer about Mam, ik weet niet wat ik moet doehoen →

Met de regelmaat van een Zaanse koekoeksklok krijg ik de vraag om iemand te leren schrijven zoals ik. Zeer vereerd dan natuurlijk. Maar daar kan ik echt niet op ingaan. Want er is er maar eentje die zo schrijft als ik hier doe – dat kun je wel zien, dat ben ik. …

Lees meer about Het topje van de ijsberg – je merkstem →

Ik doe het niet veel meer – breien. Misschien hou ik de pennen krampachtig vast, ik krijg er in elk geval zware armen van. Die worden inhaakmoe. Net als ikzelf, toen ik vorige week mijn inbox overzag Waarschijnlijk is het in mijn inbox drukker dan in de jouwe; …

Lees meer about Inhaken, overhalen, doorsteken en af laten glijden →

We zaten in de tuin, achter het atelier. Het was vroeg in het voorjaar en de bomen waren nog niet helemaal groen. - Teken de ruimte tussen de takken, had de schilderjuf gezegd. Maar daar zag ik helemaal niks. Wat moest ik in hemelsnaam tekenen? Het duurde …

Lees meer about Ik zag het pas toen ik het doorhad →

Via de mail stuurde ze een paar documenten op. Eén ervan heette ‘IJkpersoon’. Ik had gevraagd of ze relevante info wilde opsturen, voor ons gesprek over haar nieuwe website. Al lezend moest ik denken aan zo’n papieren aankleedpoppetje Ken je die nog? Als je …

Lees meer about Aankleedpoppetjes en ijkpersonen →