Flow schrijven.
Schrijven vanuit je hart.

In één spontane golf je ideeën op het scherm of het papier zetten. Zonder terughoudendheid. Rechtstreeks vanuit je hart.

Helemaal geweldig dat het steeds meer gepromoot wordt. Het is namelijk dé manier om je innerlijke criticus (dat stemmetje dat zegt dat je het niet kunt) voor te zijn. Prima dus om te gebruiken bij het schrijven van blogartikelen en webcopy.

Maar daarmee ben je er nog niet

Als je die stream of consciousness zo publiceert doe je je lezer geen plezier. 

De vraag is of wat in jouw hart leeft, ook wel zo belangrijk is voor je klant.

Je blog of website is geen particuliere uitlaatklep, zoals een dagboek. Wat en hoe je online communiceert, heeft te maken met wie je klanten zijn, wat ze van jou willen en wat ze van je nodig hebben. Dat kán hetzelfde zijn als wat jou persoonlijk op een bepaald moment erg bezighoudt. Maar dat is het vaak niet.

Je klanten hoeven niet alles van je te weten …

Soms plan ik mijn artikelen vooraf. Dan bepaal ik van tevoren het onderwerp, de structuur en alinea’s, en werk dat vervolgens netjes uit. Maar dat doe ik niet altijd. Vaak genoeg begin ik maar gewoon met een vaag idee.

Zoals vanmorgen. Ik had alleen een (superslechte) titel: ‘Van monologue intérieur naar monologue inférieur’.

Vervolgens ben ik in flow gaan schrijven. Gewoon wat ik erover op m’n hart had. En dan komt er – behalve een klein aantal verstandige dingen – ook een heleboel ‘troep’ uit. Zaken die niet ter zake doen.

Bijvoorbeeld dit stukje, waarover ik tijdens het typen al dacht: dit haal ik straks weg. Maar ik moest deze hobbel blijkbaar even nemen.

… want ik vind er inderdaad weer wat van. Ja. Ja. Dat krijg je als 55 bent en 30 jaar ‘in de communicatie zit’ waarvan de laatste 10 online. Misschien ook – en ik hoop niet dat ik nu alle mannelijke lezers van me vervreemd, maar het is gewoon zo – omdat ik door de overgang ben. Ha. Nobody fucks with Brouwer …

Maar goed dat ik dat geschrapt heb toch?!

Shitty first drafts zijn oké

Teksten die vanuit flow geschreven zijn, zijn voor buitenstaanders meestal onleesbaar en onbegrijpelijk. Dat is niet erg, daarom worden die teksten ook shitty first drafts genoemd. Het vergt lef om ze te schrijven. Net zoals het lef vergt om ze te verbeteren – voordat je ze publiceert.

Een aantal klanten moeten van mij hun blogartikelen in flow schrijven. Want als ze denken dat ze ‘mooi’ moeten schrijven, blokkeren ze. Omdat ze weten dat ik hun conceptartikelen redigeer of herschrijf, voelen zij zich enorm vrij om te schrijven wat ze willen.

Ik ben heus geen #taalnazi

Hooguit een #wordnerd.

Als mijn groenteboertje spelfouten op zijn reclamebord maakt, vind ik dat charmant. Sperciebonen of sperziebonen, ik lig er niet wakker van. Ik ben fan van speelse, mooie, verrassende taal. Verzonnen woorden, Engelse woorden, opzettelijke stijlbreuken – leef je uit en be my guest.

Maar zorg dat ik het begrijp.

Waardoor ik je tekst soms niet begrijp

Speltfouten. Rommelige structuur. Ontbrekende of onjuiste interpunctie. Waardoor. Je niet begrijpt wat er nou precies wordt. Bedoeld. Details waarvan je de functie niet begrijpt en die je afleiden van het onderwerp (zoals mijn opmerking over de overgang).

Van die dingen.

Dus.

Zinloze witregels.

Respect voor (de tijd van) je lezer

Natuurlijk begrijp ik dat niet iedereen een schrijver is. Maar dat ontslaat je nog niet van de plicht om helder te communiceren. Bijkomend voordeel is dat je teksten erin gaan als gods woord in een ouderling.

Het enige wat je hoeft te doen is je tekst te redigeren. Je mag ook editen zeggen als je dat hipper vindt klinken.

Dus schrijf vooral in flow. Neem dan afstand, herlees en bepaal wat je feitelijk hebt geschreven. Al die losse stukjes, zinnen, zinsdelen, gedachten – waar gaan ze over? Wat is de rode draad? Ontbreekt er nog een logische stap? Moet je schuiven? Kijk of je structuur klopt, of je geen dubbele info geeft, of het een beetje logisch leest en of je mij als lezer meeneemt in je verhaal.

En zet die spellingchecker effe aan.